Jak ćma / Like a moth

Jak ćma

Jestem jak ćma, motyl nocny,

która bezwiednie leci do ognia

On przyciąga ją swym ciepłem

dając w zamian cierpienia

i śmierć w jego objęciach

Tak samo działasz ty

Dajesz odrobinę ciepła,

a potem skazujesz na cierpienia,

lecz w przeciwieństwie do ognia

z dala od twoich ramion

 

Like a moth

I am like a moth, a night butterfly

which flies instinctively to the fire

The fire attracts it by its warmth

giving in exchange suffering

and a death in its arms

It is just a way you act

You give a drop of warmth

and then you condemn to suffering

but unlike the fire

far away from your arms

 Witam.

Mamy dziś ciekawy wiersz Marty. Podoba mi się jej porównanie. Wracamy też do cierpienia, które jest nieodłącznym elementem życia człowieka. Pytanie moje brzmi, jak oswoić cierpienie i nauczyć się z nim żyć. Trochę już to potrafię. Uczyłam się tego po odejściu Marty. Można żyć z cierpieniem. Ale cierpienie też zapowiada spełniające się marzenie. Mogłabym ująć to tak. Żeby marzenie się spełniło, wcześniej jest cierpienie. 

Czy cierpienie uszlachetnia? Czasami tak. Stajemy się bardziej empatyczni dla innych.

Zwłaszcza przed świętami.

Pozdrawiam Was radośnie.

Ela