Bezsens istnienia / Senselessness of being
Bezsens istnienia
Zgubiłam gdzieś
radość życia
Stało się ono dla
mnie
pasmem szarości
Codzienność
przytłacza mnie
swoją beznadzieją
Cała przesiąkłam
bezsensem istnienia
05.03.2002 r.
Senselessness
of being
I lost
somewhere
the joy
for life
It becomes
to me
the series
of casualness
Everyday
life depressed me
by its
hopelessness
I soaked
in
senselessness
of being
Witam.
Tak, czytając dzisiaj wiersz Marty uzmysłowiłam sobie, że często miewam takie chwile. Ale o radość trzeba jakoś w życiu powalczyć. Ja się teraz będąc na emeryturze staram cieszyć z małych, drobnych rzeczy. Każdym dniem, bo przecież nikt nie powiedział, że jutro też będzie dla mnie. Widziałam to doskonale, gdy Marta nagle odeszła...
Pozdrawiam
Ela
March 5
2002
Komentarze
Prześlij komentarz