Odmierzając samotność / Measuring loneliness

Odmierzając samotność

Dotykam moich ust

są wysuszone, opuszczone

Już dawno zapomniały

że istnieje ( coś takiego )

jak pieszczota innych warg

Patrzę na moje dłonie

Ich skóra twardnieje

bo nie muskała delikatnie

innej skóry już tyle lat

W odbiciu lustrzanym szukam

blasku w moich oczach

Lecz wyziera z nich tylko

smutek, tęsknota, pustka

Długo nie spoglądały miłośnie,

zalotnie, czule w inne oczy

i wypalił się ich żar

Również moje serce

odzwyczaiło się od nagłych zrywów

bije równym, smutnym rytmem

monotonnie jak jesienny deszcz

odmierzając każdą chwilę

mojej samotności

13.04.2003 r.

Kraków

Measuring loneliness


I`m touching your mouth
they are dried, abandoned
They have already forgotten
long ago that there insist
(something) like endearment
of another mouth
I`m looking at my hands
Their skin is hardening
because it wasn`t stroking
gently another skin
already so many years
In the mirror I`m looking for
sparkle in my eyes
But there is appearing from
them only loneliness, longing, emptiness
Long time they weren`t looking lovingly,
coquettishly, fondly
at another eyes
and their heat burned
Also my heart
lost the habit from sudden impulsed
it beats equal, lonely rhythm
monotonously like autumn rain
measuring each moment
of my loneliness


13th April 2003
Cracow

Witam.

Piękny i mądry wiersz, taki szczery i prawdziwy. Jakoś identyfikuję się z tym, o czym Marta pisze.

Pozdrawiam

Ela