Nie istniejesz / You don`t exist
Nie istniejesz
Przestałeś żyć moim
życiem
Lecz wciąż myśl o
tobie
Każdy mój gest
przesiąknięty
jest twoją obecnością
W moim spojrzeniu
odbija się
wspomnienie naszych
wspólnych chwil
I tylko zimna
rzeczywistość poranku
uświadamia mi, że nie
istniejesz
i jesteś tylko
uosobieniem moich
pragnień
08.01.2001 r.
You don`t exist
You stopped living
my life
But I still think
about you
Each my gestures is
filled
with your presence
The memory of our
common moments
are reflecting in my
look
Only cold reality of
the morning
realizes me that you
don`t exist
and you are only the
personification
of my desires
Witam.
Ładny wiersz pokazujący rozstanie i uczucia z tym związane. Prawda jest trudna, ale potrzebna, żeby móc pójśc dalej w życiu.
Pozdrawiam
Ela
Komentarze
Prześlij komentarz