Nie istniejesz / You don`t exist

Nie istniejesz

Przestałeś żyć moim życiem
Lecz wciąż myśl o tobie
Każdy mój gest przesiąknięty
jest twoją obecnością
W moim spojrzeniu odbija się
wspomnienie naszych wspólnych chwil
I tylko zimna rzeczywistość poranku
uświadamia mi, że nie istniejesz
i jesteś tylko uosobieniem moich
pragnień


08.01.2001 r.

You don`t exist


You stopped living my life
But I still think about you
Each my gestures is filled
with your presence
The memory of our common moments
are reflecting in my look
Only cold reality of the morning
realizes me that you don`t exist
and you are only the personification
of my desires

Witam.
Ładny wiersz pokazujący rozstanie i uczucia z tym związane. Prawda jest trudna, ale potrzebna, żeby móc pójśc dalej w życiu.
Pozdrawiam
Ela

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

139

Czary / Spells

137