9 kwiecień`00 – niedziela

9 kwiecień`00 – niedziela

Zabiję go! Naprawdę zabiję go! Kurczę, czy ten chłopak nie mógł by choć raz zachować się odpowiedzialnie? Jeden jedyny raz! Umówiłam się dzisiaj z Piotrkiem, że wreszcie mi odda pieniądze. I już drugi raz z kolei nie przyszedł / a właściwie to trzeci, tylko, że wtedy przynajmniej zadzwonił/. On ma mnie tak w nosie, że nie raczy poinformować mnie, ze nie przyjdzie. Jezu, jak to jest możliwe, że facet, który kiedyś twierdził, że mnie kocha, teraz nie umie popatrzeć mi prosto w oczy i powiedzieć, że nie ma pieniędzy / bo to chyba o to chodzi/. Ja już nie wiem co mam robić. Jak postępować by odzyskać pieniądze. Może jednak poinformować jego matkę? Tak bardzo chciałabym zrzucić ten problem z siebie. Ale nie mam z kim o tym pogadać. Jestem bardzo sama. Nikogo nie obchodzę, więc tym bardziej ludzi nie obchodzą moje problemy.

CO ROBIĆ ?!?


PÓŹNIEJ

Nadal nie mam żadnego pomysłu. A poza tym jestem już w kompletnym dołku. Dobrze wiem, że życie stało się moim największym wrogiem. I nic dobrego mnie już nie spotka. Mój limit na szczęście i miłość wyczerpał się. Może w przyszłym wcieleniu będzie lepiej…

 

Witam.

I dlatego Piotrek nie był odpowiednim chłopakiem dla Marty. Dobrze, ze zobaczyła prawdę. Ale prawda boli.

Pozdrawiam

Ela

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

139

139 Szczególne słowa uznania kieruję dla Davida, który obok Marty jest bohaterem tej książki. Dziękuję mu za miłość, którą podarował mojej córce w ostatnich miesiącach jej życia. To dzięki niemu odchodziła szczęśliwa i kochana. Długo szukała tej miłości i tyle czasu na nią czekała. Wiedziała czego chce. Czasami jeszcze przed wylotem do Nowego Jorku powtarzała: - Mamo, może moja druga połowa brzoskwini mieszka na drugiej półkuli. Tutaj w Polsce nikogo takiego nie znam. Wiem jakiej chcę miłości i jakiego mężczyznę. Kiedy była nastolatką, nosiła w portfelu zdjęcie Jordana, jej ulubionego koszykarza. W jej pokoju wisiał jego plakat. Czasami do niej mówiłam: - Marta zasugerujesz się i będziesz pragnąć czarnego mężczyzny. - Mamo, może ja chcę takiego. Czarni maja inną kulturę i są bardzo uczuciowi. Czasami myślę, że znała historię swojego życia. Miała wielka mądrość w sobie i doskonałą intuicję. Podziwiam moją có...
Czytaj więcej

Czary / Spells

Czary Jak widać można żyć bez serca, duszy, bez siebie Wziąłeś moje serce by roztrzaskać je na tysiąc kawałków Opętałeś moją duszę by rzucić ją w przepaść Zaczarowałeś mnie byś mógł zrobić ze mną wszystko Byś mógł pozbawić mnie resztek człowieczeństwa 18.01.2000 r.  Spells As you can see it`s possible to live without heart, soul, without oneself. You1ve taken my heart to break it into a thousand pieces. You`ve possessed my soul to throw it into abyss. You`ve put a spell on me to do with me whatever you want. To deprive me of the last of humanity.  Witam. A dziś taki sobie  wierszyk o miłości. Gdy jesteśmy zakochani, to rzeczywiście zachowujemy się jak trochę zaczarowani. Najgorzej jest, gdy oczaroanie mija i wtedy jest cierpienia, ale na szczęście do następnego zakochania. Pozdrawiam Ela
Czytaj więcej

137

137 ZAKOŃCZENIE Upłynęło już trzy i pół roku od momentu kiedy Marta odeszła. Dla mnie ona wciąż jest. Żyje inaczej. Nie mogę jej przytulić, pocałować, ale wiem, że jest ze mną . Dalej staramy się razem współpracować. Chociaż jest to trudne. Czasami przychodzi do mnie we śnie. Na szczęście zostawiła po sobie swoje wiersze, piosenki, sztukę, opowiadania i pamiętniki. Organizujemy wieczory poetyckie, wydajemy nadal tomiki wierszy, nagrywamy piosenki. Założyliśmy teatr, wystawiamy jej sztukę, nagrywamy film. Dziennikarze piszą o niej. Realizujemy audycje radiowe i nagrania telewizyjne. Życie jakby wcale się nie zmieniło. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wkładają serce, czas i swoje umiejętności do tych działań. Wiem, że Marta nadal porusza ludzkie serca. Miłość dla niej zawsze była i jest najważniejsza. Z miłości w niecałe dziesięć miesięcy po odejściu Marty pojawił się na świecie jej bratanek, a mój...
Czytaj więcej