1 marzec 1998 – niedziela

1 marzec 1998 – niedziela 

Dzisiejszy dzień był bardzo fajny. Sympatycznie było w środę i czwartek. Zacznę więc od środy. W środę (25 lutego) poszłam do „ósemki” na << Turniej jednej gitary >> W ten dzień występowała klasa I „d”. Był oczywiście Marek i Sommer. Marek występował jako Adam i był ubrany 29 w prześcieradło (wyglądał raczej jak Rzymianin lub Grek). Alka była Ewą. Może i wyglądała fajnie, ale mnie się nie podobała. W czwartek znowu byłam na << Turnieju >>. Tym razem występowała I „b”. Całe ich przedstawienie (tzn. kabaret, piosenka rodziców i przedstawienie klasy) było super. Nie ma dziwne, że wygrali. Świetnie wyglądał Polo w spódniczce. Zrobiłyśmy kilkanaście zdjęć i zrobię sobie później parę odbitek. W piątek był u nas w szkole przegląd teatrzyków. Skończył się około 11:00. Tak więc poszłyśmy z Keketką do „ósemki”. Jednak nie spotkałyśmy Anki (zdążyła już gdzieś wyjść). Widziałyśmy Polo, który jak zwykle powiedział nam: - „Cześć”. W sobotę rano pojechałam do mnie do szkoły na mecz siatki mojej klasy. Widziałam Stefana. A a` propos niego to ostatnio zmieniłam trochę zdanie na jego temat. Jednak trochę złagodniałam. W ogóle o wszystkich ludziach mam trochę lepsze zdanie. Również wczoraj byłam drugi raz na „Tytanicu”. Znowu wywarł na mnie tak ogromne wrażenie. Film jest oczywiście CUDOWNY. (Dopisek – Czy ja wiem? – 15.11.1998). Dzisiaj byłam z Magdą i Marylą w mieście. Byłyśmy w McDonald`sie i w „Śnieżce”. Spotkałam dużo różnych znajomych. Najpierw Dagę, potem Roberta. Później spotkałam Marka i Sommera. Marek był na tyle kochany, że powiedział mi: - „Cześć”. Chwilę później widziałam Grześka

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

139

139 Szczególne słowa uznania kieruję dla Davida, który obok Marty jest bohaterem tej książki. Dziękuję mu za miłość, którą podarował mojej córce w ostatnich miesiącach jej życia. To dzięki niemu odchodziła szczęśliwa i kochana. Długo szukała tej miłości i tyle czasu na nią czekała. Wiedziała czego chce. Czasami jeszcze przed wylotem do Nowego Jorku powtarzała: - Mamo, może moja druga połowa brzoskwini mieszka na drugiej półkuli. Tutaj w Polsce nikogo takiego nie znam. Wiem jakiej chcę miłości i jakiego mężczyznę. Kiedy była nastolatką, nosiła w portfelu zdjęcie Jordana, jej ulubionego koszykarza. W jej pokoju wisiał jego plakat. Czasami do niej mówiłam: - Marta zasugerujesz się i będziesz pragnąć czarnego mężczyzny. - Mamo, może ja chcę takiego. Czarni maja inną kulturę i są bardzo uczuciowi. Czasami myślę, że znała historię swojego życia. Miała wielka mądrość w sobie i doskonałą intuicję. Podziwiam moją có...
Czytaj więcej

Czary / Spells

Czary Jak widać można żyć bez serca, duszy, bez siebie Wziąłeś moje serce by roztrzaskać je na tysiąc kawałków Opętałeś moją duszę by rzucić ją w przepaść Zaczarowałeś mnie byś mógł zrobić ze mną wszystko Byś mógł pozbawić mnie resztek człowieczeństwa 18.01.2000 r.  Spells As you can see it`s possible to live without heart, soul, without oneself. You1ve taken my heart to break it into a thousand pieces. You`ve possessed my soul to throw it into abyss. You`ve put a spell on me to do with me whatever you want. To deprive me of the last of humanity.  Witam. A dziś taki sobie  wierszyk o miłości. Gdy jesteśmy zakochani, to rzeczywiście zachowujemy się jak trochę zaczarowani. Najgorzej jest, gdy oczaroanie mija i wtedy jest cierpienia, ale na szczęście do następnego zakochania. Pozdrawiam Ela
Czytaj więcej

137

137 ZAKOŃCZENIE Upłynęło już trzy i pół roku od momentu kiedy Marta odeszła. Dla mnie ona wciąż jest. Żyje inaczej. Nie mogę jej przytulić, pocałować, ale wiem, że jest ze mną . Dalej staramy się razem współpracować. Chociaż jest to trudne. Czasami przychodzi do mnie we śnie. Na szczęście zostawiła po sobie swoje wiersze, piosenki, sztukę, opowiadania i pamiętniki. Organizujemy wieczory poetyckie, wydajemy nadal tomiki wierszy, nagrywamy piosenki. Założyliśmy teatr, wystawiamy jej sztukę, nagrywamy film. Dziennikarze piszą o niej. Realizujemy audycje radiowe i nagrania telewizyjne. Życie jakby wcale się nie zmieniło. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wkładają serce, czas i swoje umiejętności do tych działań. Wiem, że Marta nadal porusza ludzkie serca. Miłość dla niej zawsze była i jest najważniejsza. Z miłości w niecałe dziesięć miesięcy po odejściu Marty pojawił się na świecie jej bratanek, a mój...
Czytaj więcej