31 styczeń / 1 luty 1998

31 styczeń / 1 luty 1998 

Jest teraz pierwsza w nocy. Właściwie jest już 1 luty – niedziela. To o czym chcę pisać to moje uczucia. W tym momencie bardzo, ale to bardzo tęsknię za Markiem. Chciałabym, aby było po staremu, tak jak w podstawówce. Wiem, że wtedy nie podobało mi się jego zachowanie, ale teraz dużo bym dała, aby było jak dawniej. Ja nie potrafię żyć bez Marka i teraz właściwie nie żyję. Ja wegetuję. To nie fair. Nie powinnam się tak czuć. Mam 16 lat (niecałe). Powinnam żyć wesoło, cieszyć się życiem. A tak nie jest. Całkiem niedawno był sobotni wieczór. I co ja robiłam? Siedziałam w domu i oglądałam telewizję. I zjadłam chyba z pół kilograma ciasta. Wydałam na nie pieniądze przeznaczone na „walentynki”. Zidiociałam już całkiem przez tę samotność i pustkę. No nie! Ja zwariuję. Słucham radia i oczywiście co puścili? „Breathe” Prodiży! A jakże by inaczej. To niesprawiedliwe. Mnie ta piosenka kojarzy się tylko i wyłącznie z Markiem (i trochę z Kazkiem). Nie wytrzymam. Ale patrząc na to z drugiej strony, to przecież mnie wszystko się z nim kojarzy! Ale co ja mogę za to. Kończę już. Kładę się spać. DOBRANOC wszystkim.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

139

139 Szczególne słowa uznania kieruję dla Davida, który obok Marty jest bohaterem tej książki. Dziękuję mu za miłość, którą podarował mojej córce w ostatnich miesiącach jej życia. To dzięki niemu odchodziła szczęśliwa i kochana. Długo szukała tej miłości i tyle czasu na nią czekała. Wiedziała czego chce. Czasami jeszcze przed wylotem do Nowego Jorku powtarzała: - Mamo, może moja druga połowa brzoskwini mieszka na drugiej półkuli. Tutaj w Polsce nikogo takiego nie znam. Wiem jakiej chcę miłości i jakiego mężczyznę. Kiedy była nastolatką, nosiła w portfelu zdjęcie Jordana, jej ulubionego koszykarza. W jej pokoju wisiał jego plakat. Czasami do niej mówiłam: - Marta zasugerujesz się i będziesz pragnąć czarnego mężczyzny. - Mamo, może ja chcę takiego. Czarni maja inną kulturę i są bardzo uczuciowi. Czasami myślę, że znała historię swojego życia. Miała wielka mądrość w sobie i doskonałą intuicję. Podziwiam moją có...
Czytaj więcej

Czary / Spells

Czary Jak widać można żyć bez serca, duszy, bez siebie Wziąłeś moje serce by roztrzaskać je na tysiąc kawałków Opętałeś moją duszę by rzucić ją w przepaść Zaczarowałeś mnie byś mógł zrobić ze mną wszystko Byś mógł pozbawić mnie resztek człowieczeństwa 18.01.2000 r.  Spells As you can see it`s possible to live without heart, soul, without oneself. You1ve taken my heart to break it into a thousand pieces. You`ve possessed my soul to throw it into abyss. You`ve put a spell on me to do with me whatever you want. To deprive me of the last of humanity.  Witam. A dziś taki sobie  wierszyk o miłości. Gdy jesteśmy zakochani, to rzeczywiście zachowujemy się jak trochę zaczarowani. Najgorzej jest, gdy oczaroanie mija i wtedy jest cierpienia, ale na szczęście do następnego zakochania. Pozdrawiam Ela
Czytaj więcej

137

137 ZAKOŃCZENIE Upłynęło już trzy i pół roku od momentu kiedy Marta odeszła. Dla mnie ona wciąż jest. Żyje inaczej. Nie mogę jej przytulić, pocałować, ale wiem, że jest ze mną . Dalej staramy się razem współpracować. Chociaż jest to trudne. Czasami przychodzi do mnie we śnie. Na szczęście zostawiła po sobie swoje wiersze, piosenki, sztukę, opowiadania i pamiętniki. Organizujemy wieczory poetyckie, wydajemy nadal tomiki wierszy, nagrywamy piosenki. Założyliśmy teatr, wystawiamy jej sztukę, nagrywamy film. Dziennikarze piszą o niej. Realizujemy audycje radiowe i nagrania telewizyjne. Życie jakby wcale się nie zmieniło. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wkładają serce, czas i swoje umiejętności do tych działań. Wiem, że Marta nadal porusza ludzkie serca. Miłość dla niej zawsze była i jest najważniejsza. Z miłości w niecałe dziesięć miesięcy po odejściu Marty pojawił się na świecie jej bratanek, a mój...
Czytaj więcej