12 lipiec – piątek

12 lipiec – piątek

Jak ja bardzo tęsknię za Misiem. Jak bardzo chciałabym być z Michałem w Wisełce. Być blisko niego. Czasami się zastanawiam, czy Misiu mnie pamięta? Z drugiej strony myślę sobie, że w końcu on mnie podrywał. Dziewczyny były zazdrosne, że za każdym razem kiedy mówiłam do niego „Misiu” lub „Miśku” / z przyzwyczajenia, bo tak mówiłam do brata/, dziewczyny patrzyły na mnie ze złością. Była też kiedyś dyskoteka, na której Michał co chwilę przechodził koło mnie, patrzył na mnie, uśmiechał się. Wydawało mi się, ze chce mnie poprosić do tańca. Ale te wszystkie dziewczyny. Zaraz zaczęły mówić, żeby poprosił Ewelinę / to ta, z którą on cały czas coś kręcił/ do tańca. Potem on mówił, że boli go ząb i był smutny. Boże, ile tu może być przykładów, że gdyby nie dziewczyny, to …, że gdyby nie moje docinki to…Chyba za bardzo chcę kogoś winić. Może po prostu nie mogę zrozumieć dlaczego nie jesteśmy razem. Przecież on mnie podrywał, zależało mu na mnie. A ja w końcu często próbowałam, dać mu do zrozumienia, że nie jest mi obojętny. Gdybym wcześniej połączyła te wszystkie zdarzenia. Ale Michał też był nie fair. Tyle razy go widywałam z Eweliną. Tyle razy miałam powód, by twierdzić, że Michałowi zależy na niej. Ona jest taką lolitką. Tyle razy widziałam, jak prawie rzucała się na innych chłopaków. A kiedy nie było innych w pobliżu, dobry był i Michał. Nie wiem, czy Michał ślepy, czy to namiętność. Mama powiedziała mi takie zdanie:

- Śmiałość rodzi namiętność, onieśmielenie miłość.

Może Michał był zbyt śmiały w stosunku do Eweliny. Chociaż muszę przyznać, że przed wyjazdem widziałam, jak Ewelina i Sławek ciągnęli go do pokoju, a Michał nie chciał iść. Wiem, że Michał chciał iść do nas. Coś mi się wydaje, że dziewczyny widziały, jak między nami coś zaczyna być. Wtedy wepchnęły go w ramiona Eweliny. One chyba musiały ciągnąć losy, bo na kolonii chyba nie było dziewczyny, która by nie chciała Michała. Ale nie wiem dlaczego, tak bardzo mnie nie lubiły? Dlaczego nie chciały, żebym była szczęśliwa? Chcę pisać listy do niego, ale nie wiem, czy on się ucieszy. Mama powiedziała, że z własnego doświadczenia wie, że można chłopakowi zbyt szybko mówić o swoich uczuciach, że to go może po prostu odrzucić. Więc muszę pisać listy sympatyczne, a nie romantyczne. Może to i lepiej. Przecież chyba będę się z nim jeszcze widzieć. Bardzo się boję, że Michała może nie być w Szczecinie. Że nie będzie wiedział o moich listach. Bardzo boję się tych kilku tygodni. Już powoli nie umiem przypomnieć sobie twarzy Misia. A potrzebuję jego widoku. Bardzo, bardzo chciałabym poczuć na sobie ten jego wzrok. Boże pomóż!!! 

 Witam.

C.d. historii kolonijnej miłości Marty.

Pozdrawiam

Ela

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

139

139 Szczególne słowa uznania kieruję dla Davida, który obok Marty jest bohaterem tej książki. Dziękuję mu za miłość, którą podarował mojej córce w ostatnich miesiącach jej życia. To dzięki niemu odchodziła szczęśliwa i kochana. Długo szukała tej miłości i tyle czasu na nią czekała. Wiedziała czego chce. Czasami jeszcze przed wylotem do Nowego Jorku powtarzała: - Mamo, może moja druga połowa brzoskwini mieszka na drugiej półkuli. Tutaj w Polsce nikogo takiego nie znam. Wiem jakiej chcę miłości i jakiego mężczyznę. Kiedy była nastolatką, nosiła w portfelu zdjęcie Jordana, jej ulubionego koszykarza. W jej pokoju wisiał jego plakat. Czasami do niej mówiłam: - Marta zasugerujesz się i będziesz pragnąć czarnego mężczyzny. - Mamo, może ja chcę takiego. Czarni maja inną kulturę i są bardzo uczuciowi. Czasami myślę, że znała historię swojego życia. Miała wielka mądrość w sobie i doskonałą intuicję. Podziwiam moją có...
Czytaj więcej

Czary / Spells

Czary Jak widać można żyć bez serca, duszy, bez siebie Wziąłeś moje serce by roztrzaskać je na tysiąc kawałków Opętałeś moją duszę by rzucić ją w przepaść Zaczarowałeś mnie byś mógł zrobić ze mną wszystko Byś mógł pozbawić mnie resztek człowieczeństwa 18.01.2000 r.  Spells As you can see it`s possible to live without heart, soul, without oneself. You1ve taken my heart to break it into a thousand pieces. You`ve possessed my soul to throw it into abyss. You`ve put a spell on me to do with me whatever you want. To deprive me of the last of humanity.  Witam. A dziś taki sobie  wierszyk o miłości. Gdy jesteśmy zakochani, to rzeczywiście zachowujemy się jak trochę zaczarowani. Najgorzej jest, gdy oczaroanie mija i wtedy jest cierpienia, ale na szczęście do następnego zakochania. Pozdrawiam Ela
Czytaj więcej

137

137 ZAKOŃCZENIE Upłynęło już trzy i pół roku od momentu kiedy Marta odeszła. Dla mnie ona wciąż jest. Żyje inaczej. Nie mogę jej przytulić, pocałować, ale wiem, że jest ze mną . Dalej staramy się razem współpracować. Chociaż jest to trudne. Czasami przychodzi do mnie we śnie. Na szczęście zostawiła po sobie swoje wiersze, piosenki, sztukę, opowiadania i pamiętniki. Organizujemy wieczory poetyckie, wydajemy nadal tomiki wierszy, nagrywamy piosenki. Założyliśmy teatr, wystawiamy jej sztukę, nagrywamy film. Dziennikarze piszą o niej. Realizujemy audycje radiowe i nagrania telewizyjne. Życie jakby wcale się nie zmieniło. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wkładają serce, czas i swoje umiejętności do tych działań. Wiem, że Marta nadal porusza ludzkie serca. Miłość dla niej zawsze była i jest najważniejsza. Z miłości w niecałe dziesięć miesięcy po odejściu Marty pojawił się na świecie jej bratanek, a mój...
Czytaj więcej