AKT I Scena I / ACT I Scene I

AKT I

NARRATOR: Marta i Piotrek żyją w różnych światach. Spotykają się raz w tygodniu na warsztatach artystycznych, poza tym nic ich nie łączy. Chodzą do innych szkół, obracają się w różnych środowiskach. Kumple Piotrka dziewczynę znają przelotnie.

Scena I

Piotrek z kumplami siedzą na ławce; w tle widać Martę rozmawiającą z przyjaciółkami

PIOTREK: Patrzcie, tam jest Marta.

KUBA: Oby nas nie zauważyła!

PIOTREK: Dlaczego?

KUBA: Ona wygląda na jakąś taką niedoświadczoną. Założę się, że nigdy w życiu nie była na haju.

PIOTREK: Pewnie nie była i co z tego?

TOMEK: Jak to co? Nudziara z niej. Nawet nie ma o czym z nią pogadać.

PIOTREK: Przesadzasz stary. Ja tam mam o czym z nią rozmawiać.

PRZEMEK: Podejrzana sprawa, chłopaki. Czy ty jej Piotrek nie za bardzo bronisz?

Przemek, Kuba i Tomek zanoszą się śmiechem.

PIOTREK: Odczepcie się. 

 

ACT I

NARRATOR: Martha and Pete live in different worlds. They meet once a week at artists` workshops, besides that, they have nothing in common. They attend different schools, they have different circles of friends. Pete`s friends know Martha by sight.

Scene I

Pete with friends are sitting on a bench. In the background there is Marta talking with her friends.

PETE: Look, there is Martha.

JAMES: Hope, she doesn`t notice us.

PETE: Why?

JAMES: She looks so inexperienced. I can bet she`s never been stoned.

PETE: Possible. So what?

TOM: What do you mean? She`s a bore. There`s nothing we can talk about with her.

PETE: You`re exaggerating. I`ve got some topics I can talk about with her.

PRZEMEK: That`s suspicious, boys. Aren`t you defending her too much, Pete?

Przemek, James, and Tom are chuckling.

PETE: Give me a break.

 

Witam.

Dzisiaj zaczynam prezentować sztukę. Scena I. Chce dodać, że treść tej sztuki jest oparta na prawdziwej historii. Marta też zostawiła prawdziwe imiona.

Pozdrawiam

Ela 


 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

139

139 Szczególne słowa uznania kieruję dla Davida, który obok Marty jest bohaterem tej książki. Dziękuję mu za miłość, którą podarował mojej córce w ostatnich miesiącach jej życia. To dzięki niemu odchodziła szczęśliwa i kochana. Długo szukała tej miłości i tyle czasu na nią czekała. Wiedziała czego chce. Czasami jeszcze przed wylotem do Nowego Jorku powtarzała: - Mamo, może moja druga połowa brzoskwini mieszka na drugiej półkuli. Tutaj w Polsce nikogo takiego nie znam. Wiem jakiej chcę miłości i jakiego mężczyznę. Kiedy była nastolatką, nosiła w portfelu zdjęcie Jordana, jej ulubionego koszykarza. W jej pokoju wisiał jego plakat. Czasami do niej mówiłam: - Marta zasugerujesz się i będziesz pragnąć czarnego mężczyzny. - Mamo, może ja chcę takiego. Czarni maja inną kulturę i są bardzo uczuciowi. Czasami myślę, że znała historię swojego życia. Miała wielka mądrość w sobie i doskonałą intuicję. Podziwiam moją có...
Czytaj więcej

Czary / Spells

Czary Jak widać można żyć bez serca, duszy, bez siebie Wziąłeś moje serce by roztrzaskać je na tysiąc kawałków Opętałeś moją duszę by rzucić ją w przepaść Zaczarowałeś mnie byś mógł zrobić ze mną wszystko Byś mógł pozbawić mnie resztek człowieczeństwa 18.01.2000 r.  Spells As you can see it`s possible to live without heart, soul, without oneself. You1ve taken my heart to break it into a thousand pieces. You`ve possessed my soul to throw it into abyss. You`ve put a spell on me to do with me whatever you want. To deprive me of the last of humanity.  Witam. A dziś taki sobie  wierszyk o miłości. Gdy jesteśmy zakochani, to rzeczywiście zachowujemy się jak trochę zaczarowani. Najgorzej jest, gdy oczaroanie mija i wtedy jest cierpienia, ale na szczęście do następnego zakochania. Pozdrawiam Ela
Czytaj więcej

137

137 ZAKOŃCZENIE Upłynęło już trzy i pół roku od momentu kiedy Marta odeszła. Dla mnie ona wciąż jest. Żyje inaczej. Nie mogę jej przytulić, pocałować, ale wiem, że jest ze mną . Dalej staramy się razem współpracować. Chociaż jest to trudne. Czasami przychodzi do mnie we śnie. Na szczęście zostawiła po sobie swoje wiersze, piosenki, sztukę, opowiadania i pamiętniki. Organizujemy wieczory poetyckie, wydajemy nadal tomiki wierszy, nagrywamy piosenki. Założyliśmy teatr, wystawiamy jej sztukę, nagrywamy film. Dziennikarze piszą o niej. Realizujemy audycje radiowe i nagrania telewizyjne. Życie jakby wcale się nie zmieniło. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wkładają serce, czas i swoje umiejętności do tych działań. Wiem, że Marta nadal porusza ludzkie serca. Miłość dla niej zawsze była i jest najważniejsza. Z miłości w niecałe dziesięć miesięcy po odejściu Marty pojawił się na świecie jej bratanek, a mój...
Czytaj więcej