17 styczeń - piątek

17 styczeń - piątek

Chyba mam już szczęście do tego, żeby zawsze być nieszczęśliwie zakochaną w nieodpowiedniej osobie. Co prawda ten tydzień był pełen małych momencików, które były dość sympatyczne.

/Dopisek – wtedy Marek uśmiechnął się do Keketki. Pewnie równie słodko jak do mnie wcześniej/.

Nie zawsze jednak były one skierowane do mnie / niestety/. Nie mam zbyt dobrego humoru. Chociaż moja nadzieja jeszcze nie wygasła. Jak widać bardzo tęsknię za listopadem // jak można w styczniu/ nieświadomie/ pisać listopad???!!! Idiotyzm! Prawda?//

W listopadzie nie było dla Marka ważniejszej osoby ode mnie.

/ Dopisek – to nieprawda. To wszystko wmówiła we mnie Keketka. A może jednak tak było?18.02.05 r./

Niestety mamy już styczeń, no i wszystko jest inne. Tak bardzo ostatnio zatapiam się w rozpamiętywaniu listopada. Moja nadzieja jednak teraz trochę wzrasta. Najprawdopodobniej 23 lub 24 stycznia będzie dyska. Może…Zostawmy to rozpamiętywanie rzeczy niemal, że niemożliwych.

Wczoraj t.j. 16 stycznia byłam na olimpiadzie z języka polskiego. Poszło mi nawet O.K. Miałam numer 3. Mój szczęśliwy. Oby.Nie napisałam jeszcze jakie były perypetie z Polem.W niedzielę do niego zadzwoniłam po pytania z histy. Przedstawiłam się:

- „Marta”.

On myślał, że to dzwoni Anka / nie wiem, jak on mógł/.I kilka dni później chciał coś od Anki i powiedział do niej:

- „Marta”.

Chciało mi się bardzo śmiać. Dopiero dzisiaj Anka do niego zadzwoniła i wszystko bardzo ładnie wyjaśniła. Mam nadzieję, że teraz Polo będzie wiedział, że ja jestem Martą. I że coś do mnie zagada. Byłoby mi bardzo sympatycznie. Chociaż kiedy dzisiaj Polo mówił Ance:

- „Cześć”,

/ a w sumie to chyba nam trzem/ perfidnie patrzył się na mnie/.

Ogólnie dzisiaj w budzie było fajnie. Nie chce mi się dokładnie opisywać, ale już nawet Sierżant zwraca na nas uwagę. A jeszcze a` propos Polo. To przez cały ten tydzień kierował do mnie jakieś uśmiechy, spojrzenia. Oszaleć można.

Mam już niemalże gotową listę walentynkową. Jeszcze tylko muszę kupić kartki, koperty, znaczki. Wymyślić wierszyki lub życzenia. I wszystko gotowe. Wyślę siedem lub sześć „Walentynek”. Listę zamieszczę następnym razem.

 

Witam.

Marta coraz więcej pisze i jej pamiętniki zaczyna się czytać jak książkę. / chciała być sławna pisarką i piosenkarką/.  Już w szkole podstawowej miała zdolności polonistyczne. 

Pozdrawiam

Ela

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

139

139 Szczególne słowa uznania kieruję dla Davida, który obok Marty jest bohaterem tej książki. Dziękuję mu za miłość, którą podarował mojej córce w ostatnich miesiącach jej życia. To dzięki niemu odchodziła szczęśliwa i kochana. Długo szukała tej miłości i tyle czasu na nią czekała. Wiedziała czego chce. Czasami jeszcze przed wylotem do Nowego Jorku powtarzała: - Mamo, może moja druga połowa brzoskwini mieszka na drugiej półkuli. Tutaj w Polsce nikogo takiego nie znam. Wiem jakiej chcę miłości i jakiego mężczyznę. Kiedy była nastolatką, nosiła w portfelu zdjęcie Jordana, jej ulubionego koszykarza. W jej pokoju wisiał jego plakat. Czasami do niej mówiłam: - Marta zasugerujesz się i będziesz pragnąć czarnego mężczyzny. - Mamo, może ja chcę takiego. Czarni maja inną kulturę i są bardzo uczuciowi. Czasami myślę, że znała historię swojego życia. Miała wielka mądrość w sobie i doskonałą intuicję. Podziwiam moją có...
Czytaj więcej

Czary / Spells

Czary Jak widać można żyć bez serca, duszy, bez siebie Wziąłeś moje serce by roztrzaskać je na tysiąc kawałków Opętałeś moją duszę by rzucić ją w przepaść Zaczarowałeś mnie byś mógł zrobić ze mną wszystko Byś mógł pozbawić mnie resztek człowieczeństwa 18.01.2000 r.  Spells As you can see it`s possible to live without heart, soul, without oneself. You1ve taken my heart to break it into a thousand pieces. You`ve possessed my soul to throw it into abyss. You`ve put a spell on me to do with me whatever you want. To deprive me of the last of humanity.  Witam. A dziś taki sobie  wierszyk o miłości. Gdy jesteśmy zakochani, to rzeczywiście zachowujemy się jak trochę zaczarowani. Najgorzej jest, gdy oczaroanie mija i wtedy jest cierpienia, ale na szczęście do następnego zakochania. Pozdrawiam Ela
Czytaj więcej

137

137 ZAKOŃCZENIE Upłynęło już trzy i pół roku od momentu kiedy Marta odeszła. Dla mnie ona wciąż jest. Żyje inaczej. Nie mogę jej przytulić, pocałować, ale wiem, że jest ze mną . Dalej staramy się razem współpracować. Chociaż jest to trudne. Czasami przychodzi do mnie we śnie. Na szczęście zostawiła po sobie swoje wiersze, piosenki, sztukę, opowiadania i pamiętniki. Organizujemy wieczory poetyckie, wydajemy nadal tomiki wierszy, nagrywamy piosenki. Założyliśmy teatr, wystawiamy jej sztukę, nagrywamy film. Dziennikarze piszą o niej. Realizujemy audycje radiowe i nagrania telewizyjne. Życie jakby wcale się nie zmieniło. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wkładają serce, czas i swoje umiejętności do tych działań. Wiem, że Marta nadal porusza ludzkie serca. Miłość dla niej zawsze była i jest najważniejsza. Z miłości w niecałe dziesięć miesięcy po odejściu Marty pojawił się na świecie jej bratanek, a mój...
Czytaj więcej